Yalnızca ve yalnızca kendi ticari çıkarları için insanların özgürlüğünü engelleyebileceğini sanan müzik oligarşisine sürpriz yapmanın zamanı geldi. ne yapıyoruz? 1. şu linkteki (http://friendfeed.com/muyapprotesto/) görsellerin çıktısını…
Dağhan Irak kişisel sitesi Yazılar
Ülkemizde her geçen gün yenisine rastladığımız Internet erişim yasaklarına iki büyük site daha katıldı: myspace.com ve last.fm Bu son yasaklar, bir yönüyle son dönemde karşımıza…
Sel altında kalan Bahçeşehir Hayvan Barınağı’nda onlarca kedi ve köpek hayatını kaybetti. Sağ kurtarılan hayvanların büyük bölümü Yedikule Hayvan Barınağı’na taşındı. Oradaki koşullar da oldukça…
sitede benimle iletişim kurmak için kullandığınız formun klasörü dağa kaçtığından, akabinde konfigürasyon dosyalarını inek içtiğinden, bu sırada sağ üst köşedeki kara kedi de görüldüğü gibi…
İstatistik kategorilerinin en ?havalı?larından biridir ?gol krallığı.? Her ligin, her büyük turnuvanın sonunda bir gol kralı veya meşin yuvarlağın artık cinsiyet eşitliği için yuvarlandığını düşünürsek, gol kraliçesi çıkar ortaya. Ve kuşkusuz, şampiyonun ardından spot ışıklarında kendisine en çok yer bulan da o olur. Ancak son yıllarda, gol krallığına ulaşan isimlerin şanslarının, sonraki dönemde pek de yaver gitmediğini görüyoruz. Üzerlerindeki baskının artmasından mı yoksa defans oyuncularının artık ?uyanmış? olmalarından mıdır bilinmez, ileri uç oyuncuları arasında bir sezon güneşe çok yakın uçtuktan sonra balmumundan kanatları eriyip düşüşe geçen Ikarus?ların sayısı oldukça fazla. Sizin için ani irtifa kaybeden bu isimleri derledik.
Geçtiğimiz yaz Ali Murat Hamarat aracılığıyla tanışmıştım sanatçı Ahmet Öğüt’le. Kimlik üzerine kafa yoran Ahmet, Türkiye’de amatör-profesyonel olarak top koşturan 203 Mehmet Yıldız’ı bir illüstrasyona…
Dürüst başlamak istiyorum: Ben Emo’lardan hoşlanmıyorum. Müziklerinden, hayata bakışlarından en az ait oldukları çağdan sıkıldığım kadar sıkılıyorum. Dahası, İstanbul’da belli başlı toplaşma yerlerinden bir tanesi benim yan sokağım. Cumartesi gündüzleri canım örneğin Moda’ya yürümek isterse Vans reklamından fırlamış bir güruhu yarıp geçmek zorundayım. Üstüme kaynaksız depresyonları siniyor, sevmiyorum. Kendi ergenlik çağımda tiksindiğim grunge insanlarına (ki biz gringo derdik onlara) rahmet okutuyorlar.
Lâkin, şu son C bilmemne’yle B bişey’in kaybolma olayından sonraçıkan yazılar, beni bu yazıyı yazmaya itti.
Biz böyle değildik o zamanlar. Kendimize ait bir dünyamız vardı, kendi sevinçlerimiz, kendi üzüntülerimiz, kendi zaferlerimiz, kendi kayıplarımız… Büyüklüğümüzü başkalarıyla ölçmezdik o zamanlar, kendimiz gibi…
Bahar yerini yaza bırakmaya başlayınca bizim ev dayanılmaz oluyor. Hele akşam güneşi vurdu mu, salonda oturmak imkansız, insan kilo düşmeye başlıyor vallahi. Mecburen balkona kaçıyoruz, zaten küçücük ev, başka kaçacak yer yok; ya balkon, ya da küveti doldurup içine oturacağız. Balkonda hamak var onda yatıyorum, yere de kediye yer yaptım, başına güneş geçmesin diye su serpiyorum, o da orada yatıyor. Dayanılmaz değil ama yine de boğucu.
Bir gün yine böyle balkona serilmişken kapı çaldı. Ama böyle bir kapı çalmayı daha önce işitmiş değilim. Bir tarafta kibarca zile basılıyor, diğer taraftan sertçe kapı vuruluyor. Aksak ritmle ve sinir bozucu şekilde…
Hayatta her zaman sakin olmak gerekmeyebilir. Yani herkese karşı sakin olunması gerekli olmadığı gibi, bazen özellikle sukûnetle yaklaşılmaması gereken şahıslarla da karşılabilir insan. Böyle durumlarda insanın içinin içini yemesindense, karşısındakinin siniriyle uğraşmaya başlamasının elzem olduğunu düşünüyorum. En azından ben bunu yapmayı tercih ediyorum. İnfilak edeceksem de bunu birinin üzerinde gerçekleştiriyorum. Bir nevî psikolojik intihar bombacılığı.